Kireçlik, yumuşatma işleminden sonra deri malzemenin tabaklamaya hazırlama işlemine kireçlik denir.
Kireçliğin Görevleri
1. Kılların ve üst derinin gevşetilmesi ve kolayca uzaklaştırılması,
2. Alt deri dokusunun veya burada bulunan et ve yağ artıklarının uzaklaştırılması,
3. Deri oluşumuna katılmayan proteinlerin yani şekilsiz proteinlerin uzaklaştırılması,
4. Doğal yağların deriden uzaklaştırılması,
5. Deri dokusunun az veya çok açılmasını sağlamaktır. (Deri dokusunun açılımı; deride bulunan kolajen lif ağının gevşeyerek hareketliliğini sağlamaktır.)
Deri ne denli yumuşak olması isteniyorsa, o denli kuvvetli kireçlik yapılmalıdır.
Tola Üretiminin Diğer İşlemleri
Kireçlik işlemi bittikten sonra kireçlik artıkları boşaltılır ve yıkama, durulama, etleme, yarma, kıl giderme işlemlerine tabi tutulur. Kireçliği yapılmış derilerin üzerinde parçalanan kılların artıkları ve kireçlik kimyasalları bulunur. Bunlar önceleri durulama ile deriden uzaklaştırılmaktaydı. Günümüzde ise yıkama prosesi denen işlem tercih edilmektedir. Bu işlemde sudan tasarrufun yanı sıra kireçlikten çıkmış deriler için mükemmel bir temizleme sağlamaktadır. Etleme, alt deri bağ dokusunun ve buna yapışmış et veya dokuların giderilmesi için yapılan bir işlemdir. Büyükbaş hayvanların derileri çok kalındır ve kullanılabilmeleri için yarma makineleri ile yarma işlemi uygulanmaktadır. Yarma makinelerinde ayarlar yapılarak istenilen kalınlıkta deriler yarılabilir. Kireçlik, derilerin kullanım amacına göre üzerinde bulunan yün ve kıllardan arındırılmasına kılları giderici kireçlik; kürklü derilerde ise zayıf yün ve kılların uzaklaştırarak esas kürk kısmını sağlamlaştırmak amacı ile yapılan işleme kıl koruyucu kireçlik denir.
Tola Hataları
Ham deride oluşan hataların çoğu kılların deriden uzaklaştırılması sonucunda fark edilir
Kireçlikte Oluşan Tola Hatalar
Kireç Lekeleri: Tola kirecin karbondioksit ile birleşerek kalsiyum karbonata dönüşmesi ve derinin sırça tabakasında kristaller şeklinde hapsedilmesiyle oluşur. Kalsiyum kristalleri sırça dokuyu zorlayarak birbirinden ayırmaya çalışırlar. Bu nedenle sırça tabakasında ince fibriller zorlanarak zedelenir ve kalsiyum kristalleri buralara yerleşerek bu kısımlardaki sırçayı pürüzlü hale getirirler. Kireç lekeleri kılları giderilmiş derilerin dolapların uzun süre hareketsiz olarak beklemesi sonucunda dışarıda kalan derilerde görülürler. Ayrıca dışarıya alınan tolaların sehpaların üzerinde açık bir şekilde bekletilmesi sonucunda oluşurlar. Diğer bir nedende suda bulunan karbondioksitin kireç lekelerinin oluşmasına neden olabilir.
Çözüm: Tolalar dolaplarda flotte içerisinde uzun süre bekletilmemelidir. Ayrıca dolaptan alınan tolalar sehpaların üzerine et tarafı üste gelecek şekilde konmalı veya üst tarafı bir folyo ile örtülmelidir. Belki bu lekeler üretimin diğer aşamalarında giderilebilir. Ancak sırçada bıraktığı pürüzlü görünümü düzeltmek mümkün değildir.
Sülfür ve Demir Lekeleri: Deri üzerinde uzaktan bakıldığında siyah görünen ancak yakından bakıldığında yeşil olan lekelerdir. Çok koyu görünümlü olanlar derinin iç kısmına kadar işlemişlerdir. Bu lekelere sebep deride bulunan kan lekelerinden, taşıma esnasında kullanılan taşıma araçlarından, demir tabaklamadan, deriye bulaşan demir parçacıklarından veya kuvvetlendirici olarak kullanılan maddelerdeki kükürtten oluşabilir. Önceden fark edilebilirse bu lekeler kireç giderme esnasında giderilebilir.
Deri Ağırlığı
Deri, ön yumuşatmadan veya esas yumuşatmadan sonra etlenecek ise, kireçlikten sonra tartılır ve elde edilen ağırlık sonraki işlemlerde tabaklama dâhil temel ölçü olarak kullanılır. Eğer kireçlemeden sonra etleme ve muhtemelen yarma işlemi uygulanacaksa yumuşatma ve kireçleme reçeteleri için tuzlu ağırlık esas alınır. Kireç gidermeden tabaklamaya kadar olan işlemlerde etlenmiş ve yarılmış deri malzemelerinin ağırlığı yani tola ağırlığı temel ölçü olarak alınır.
0 yorum:
Yorum Gönder