Tennure, Mevlevi dervişlerin giydikleri sema töreninin ayrılmaz bir parçası üst tarafı dar, aşağısı geniş, kolsuz bir elbisedir. Sema tennuresi ve hizmet tennuresi olarak ikiye ayrılır. Sema tennuresinin beyaz renkte olması kefeni ve ölümü simgelemektedir.
Ten-nura olarak da bilinen Mevlevîlerin giydikleri kolsuz, yakası yırtmaçlı, bel tarafı kırmalı, geniş bir çeşit uzun entari adıdır.
Allah'ın isminin anıldığı sırada kıyafetle tenin bir olduğunu ve ışık saçtığını ifade etmek için 'ten-nur' adını aldığı bir yorum dışında, Arapça'da tandır anlamına gelmesi nedeniyle "hamdım, piştim, yandım" sözüne atıfta bulunduğu ifade edilmektedir. Tennurenin Arap alfabesindeki lamelif harfinin ters çevrilmiş şekline benzediği bunu giyen kimsenin harfin ortasına koyulmuş elif harfi gibi göründüğü düşünülmektedir. Bu haliyle ters Lâ, İllâ şeklini alır. Allah'tan başka yoktur tapacak -Lâ ilahe illallah sözündeki yok saymayı, ifade eden Lâ ile varlığını sabit kılmayı ifade eden îllâya işaret sayılmaktadır. Sema'ya yeni başlayanlar çarh eğitimi belli bir seviyeye gelmeden sema tennuresi giyemezler. Eskiden ancak izin (destur) verilmiş terziler dikebilirken günümüzde kalıbını bilen terziler de dikebilmektedirler. Tennurenin etek kısmının açılması kalıp, kesim ve dikim ile yakından alakalıdır. Geçmişte sadece pamuklu kumaş kullanılırken günümüzde sentetik kumaşlar da kullanılmaktadır. Semazenler tennure eteğinin, yuvarlak, üçlü, sekizli ve dokuzlu olarak açıldığını söylemektedirler. Eteğin tam yuvarlak şeklinde açılmasına sahan kapağı ismi de verilir. Üç köşeli olması halinde ise Mevleviler tarafından pir aşkına kendinden geçtiğine yorumlanmaktadır. Tennurenin beline özel bir kuşak bağlanır. Üzerine destegül adı verilen bir yelek giyilir.
0 yorum:
Yorum Gönder
Merhaba, daha kaliteli bir site için yorumlarınızı bekliyoruz.