Tekstil ve Moda

Su İtici Tekstil Yüzeyleri

Su itici ve su geçirmeyen kumaşlara olan talep giderek artmaktadır. 
Su iticilik bitim işlemi (Alm. Hydrophobierung, Fr. hydrofugation, İng. water repellent finish), su iticilik özelliği istenen, yağmurluk gibi giysilerin üretiminde kullanılacak tekstil malzemesinde suyun emilmemesini, dokunun gözeneklerinin kapanmadan suyun yüzeyde kalmasını sağlamak amacıyla yapılan işleme denir. 

Tekstil yüzeylerinden beklentiler her geçen gün artmakta; beklentilere göre tekstil materyallerine farklı kullanım özellikleri kazandırılmaktadır. Su ve kir iticilik de bu beklentilerden biridir, hayatın her alanında su geçirmeyen ancak nefes alabilen ürünlere talep artmaktadır. Söz konusu akıllı tekstil ürünleri; su, yağ ve kir iticilik gibi kolay kullanım ve bakım özellikleri nedeniyle daha fazla ön plana çıkmaktadır. Bu nedenle yapılan araştırmalar sonucu su iticilik ve su geçirmezlik uygulamalarının bir üründe bir araya getirilerek su itici özellikte, nefes alan ve yeterli performansa sahip kumaş ve tekstil ürünleri üretimi gerçekleştirilmiştir. 

1990'larda çok iyi su iticilik özelliği olan bitki yapraklarının (lotus bitkisi vb.) mikro yapılarının incelenmesinin sonucu olarak, hidrofobik olma özelliği açıklanmıştır. O zamandan beri, kimya teknolojisindeki olanakların da artmasıyla, yapay hidrofob yüzeyler geliştirilmiş ve çeşitli alanlarda uygulanmıştır. 

Tekstilde, kumaşların su veya kir direncinin geliştirilmesinde, kumaşı sıvı ile ıslanmaktan korumak önemlidir. Polarite ve hidrojen bağları gibi etkili molekül içi kuvvetlerinin bulunması kumaşa mukavemet, ısıl direnç ve kuru temizleme direnci sağlanmaktadır. Bununla birlikte bu kuvvetler, dış giysilik ürünlerin kar ve yağmura karşı düşük direnç göstermesine neden olmakta ve liflerin su ile kolay ıslanmasını sağlamaktadır. Bu problem kumaşların çeşitli su itici kimyasal maddelerle kimyasal olarak veya mekanik olarak kaplanması ile çözülebilir. Su itici bileşikler kumaşın dış yüzeyini hidrofobik gruplarla örter. Bu hidrofobik gruplar su moleküllerini düşük enerji yüzeyi oluşturarak iterler. Su iticilik işleminin esası; lifler üzerinde çok ince hidrofob zar oluşturmaktır. Su itici kumaş, yağmura karşı belirli bir derecede koruma sağlamaktadır. Ancak uzun süreli ve şiddetli bir yağmur esnasında, su zamanla açık olan gözeneklerden içeriye doğru girmektedir. Su itici bir yüzey aynı zamanda su buharının uzaklaşmasına izin verir. Su buharının uzaklaşabilmesi kumaşın, tüm yüzeyi kaplanan kumaştan daha konforlu olmasını sağlar. 

Su iticilik bitim işlemlerinde kullanılan maddeler aşağıdaki şekilde sınıflandırılabilmektedir: 
1. Reçine oluşturan su iticilik maddeleri, 
2. Yağ asidi + Kromklorür kompleksi, 
3. Parafin ve mum emülsiyonları
4. Organik Silisyum Bileşikleri (Silikonlar), 
5. Florokarbonlar. 

4 yorum:

su itici kumaşların geliştirilmesi lazım, tutumları biraz daha iyileştirilmesi lazım bu tür akıllı tekstil ürünleri yüzeyleri çeşitli kimyasallarla kaplanmasıyla elde edildiği için böyle sonuçlar ortaya çıkıyor..

e suyu iten kumaşlar bizi terletmez mi, bence bunlardan giysi olmaz.

Tekstil materyalinin doğal yada sonradan kazandırılmış nemi uzaklaştırma veya suyu emme karşı koyma özelliğidir. Tekstillere su iticilik özelliği, hidrofob karakter sağlayacak apre maddeleri ile sağlanmaktadır. Diğer bir yol ise hidrofob özellikteki elyafı kullanmaktır. Polyester, polyamid, polyetilen, hidrofob özellikteki elyaflara örnektir.

su iticilik özelliği, su itici kumaşlar, su ve kir geçirmeyen kumaşlar, su geçirmez kumaşlar,